Caroline Broadhead

Het oeuvre van beeldend kunstenaar Caroline Broadhead is niet alleen veelomvattend en divers maar symboliseert ook een belangrijke ontwikkeling in de perceptie en presentatie van sieraadkunst in Nederland. Opgeleid als edelsmid maakt ze aanvankelijk sieraden die contact en interactie met het lichaam aangaan. Deze sieraden transformeren al snel in grotere objecten die delen van het lichaam bedekken en beweging en interactie als onderwerp hebben. De samenwerking met dansers leidde tot ontwerpen in dansuitvoeringen. Thema's in de daaropvolgende werken zijn schaduwen, weerspiegelingen en de ongrijpbare reikwijdte van een persoon. De tentoonstelling in CODA Museum toont werk uit de afgelopen vier decennia en geeft door middel van ruimtelijke sculpturen en installaties, fotografie, sieraden en textiele objecten een beeld van Broadheads veelzijdige oeuvre.

Jerven Ober, van 1976 tot 1984 directeur van het Van Reekum Museum, later opgegaan in CODA, introduceerde het werk van Caroline Broadhead (1950) voor het eerst in Nederland met de reizende tentoonstelling British Jewellers on Tour in Holland (1978-1979). De tentoonstelling bracht een grote variëteit aan sieraden gemaakt van niet-edelen metalen samen; een ontwikkeling die in Nederland nog niet had plaatsgevonden maar die door de visionaire blik en het pionierswerk van Ober een flinke aansporing kreeg. Het dogmatische, geometrische  ‘Hollands glad’ van kunstenaars als Gijs Bakker en Emmy van Leersum voerde tot dat moment nog immer de boventoon. Of, zoals Ober schreef in het voorwoord van de tentoonstellingscatalogus: “Aan de overkant van het Kanaal zijn de dingen anders. Gevarieerder, kleurrijker, soms ietwat exotisch en vaak popachtig.” Het werk van Caroline Broadhead fascineerde Ober. Niet alleen vanwege de eenvoudige materialen maar ook omdat de vorm lijkt te ontstaan vanuit het materiaal waarbij de bewegingen van het lichaam van invloed zijn op de vorm en perceptie van het sieraad. Ober gaf gevolg aan zijn fascinatie voor het werk van Broadhead met een solotentoonstelling in 1980 en een aantal aankopen.

De ontwikkeling van Broadheads kunstenaarschap kan omschreven worden als een reis van het lichaam vandaan. Startpunt zijn haar sieraadontwerpen, gemaakt om op het lichaam te dragen, aangeraakt te worden en te veranderen door die aanraking. In de loop der tijd ontwikkelt Broadhead textiele vormen die het menselijke lichaam volgen, die veranderen door het dragen en dienen als metafoor voor een persoon. In later werk verkent ze de demarcatie van het lichaam; beschouwd in termen van licht, schaduw en weerspiegelingen. Ze is geïnteresseerd in de grenzen van het individu, tussen binnen en buiten, openbaar en privé, aanwezigheid en afwezigheid en in het creëren van een balans tussen stoffelijkheid en beeld. In de samenwerkingen met choreografen, waarbij ze ontwerp en beweging samenbrengt in dansuitvoeringen, kan ze haar interesse in hoe objecten gebaren uitlokken op een meer dynamische manier verkennen. Haar interesse in het sieraad is echter nooit afgenomen. Ze stelde twee tentoonstellingen samen over de stand van zaken in de sieraadkunst: New Tradition (1984) in het voormalige British Crafts Centre Londen en Then and Now (2007) in Marsden Woo Gallery Londen.

Het werk van Caroline Broadhead is niet alleen opgenomen in de collectie van CODA maar maakt ook deel uit van particuliere verzamelingen en museale collecties in binnen- en buitenland. Broadhead is hoofd van de opleiding BA Jewellery Design van Central Saint Martins en is regelmatig gastdocent aan vele instituten in Groot-Brittannië en daarbuiten. Ze ontving in 1997 de Jerwood Prize for Applied Arts, Textiles en won in 2004 de Textiles International Open.