Wilhelminaring 2022-2023 – Lily van der Stokker

Het werk van Lily van der Stokker is radicaal alledaags en neemt in binnen- en buitenland een uitzonderlijke plek in. De korte teksten die de hoofdrol spelen in haar werk gaan over onderwerpen als schoonmaken, een bezoek aan de huisarts of de aanstaande renovatie van het keukenblok. Hoewel de werken er vaak luchtig en vrolijk uitzien, gaan ze juist ook over diep menselijke zaken, zoals ouder worden of het niet hebben van kinderen. De teksten zijn op het eerste gezicht vaak persoonlijk en specifiek, maar hebben in hun alledaagsheid voor velen een prettige herkenbaarheid. Het kleurgebruik en de vormentaal van Van der Stokker zijn uniek. Door te kiezen voor zaken die in de beeldende kunst vaak als ongepast worden gezien, zoals fluorescerende kleuren, bloemen en versiersels, bevraagt ze de kunstgeschiedenis en haar eigen rol daarin. Puur decoratieve schoonheid wordt vaak als triviaal gezien maar Van der Stokker gebruikt dit juist als krachtig middel in haar werk.

Voor deze tentoonstelling in CODA Museum, die hoort bij het winnen van de Wilhelminaring (2021), selecteerde Van der Stokker werken uit diverse periodes. En hoewel de Wilhelminaring een oeuvreprijs voor beeldhouwkunst is, wordt dat voor deze editie breed ingezet. De ruimtelijke kwaliteit van het werk van Lily van der Stokker zit immers niet alleen in de werken die zij voor de openbare ruimte maakt of in de objecten die zij vaak toevoegt aan muurschilderingen, maar juist ook in de manier waarop zij met haar muurschilderingen op locatie werkt en de specifieke ruimte interpreteert.

Over Lily van der Stokker

Lily van der Stokker (1954, Den Bosch) woont en werkt in Amsterdam en New York. In de jaren tachtig werd ze actief als kunstenaar en runde ze een galerie in de bruisende culturele scene van de East Village in New York. Ze gaf haar artistieke positie vorm tussen nieuwe kunstvormen als graffiti, experimentele film en performance. Uiteindelijk was het bescheiden formaat van de tekening op papier een goede manier voor Van der Stokker om precies te werken zoals ze wilde. De tekening vormt tot op de dag van vandaag nog immer de basis voor haar muurschilderingen. Van der Stokker had eerder tentoonstellingen in onder andere het Stedelijk Museum Amsterdam, Boijmans van Beuningen Rotterdam, Van Abbemuseum Eindhoven, New Museum New York, Hammer Museum Los Angeles, Tate St. Ives, Museum Ludwig, Keulen en Camden Art Centre, Londen. Van der Stokker heeft ook een aantal grootschalige werken in de publieke ruimte gemaakt zoals het Groen Geruite Huis (2015) in Oostende, Celestial Teapot (2013) in Utrecht, en The Pink Building tijdens de WorldExpo Hannover (2000).

Wilhelminaring

De Wilhelminaring is een oeuvreprijs die sinds 1998 om de twee jaar wordt uitgereikt aan een Nederlandse beeldhouwer boven de 50 jaar. De Stichting Wilhelminaring heeft hiermee als doel om – behalve het eren van de winnaar – de belangstelling voor de beeldhouwkunst in Nederland te stimuleren. De prijs bestaat uit een speciaal voor de winnaar ontworpen ring, een tentoonstelling in CODA Museum en een opdracht van de gemeente Apeldoorn voor een beeldhouwwerk in het Sprengenpark in Apeldoorn. Bovendien wordt voor elke winnaar speciaal bij het beeld in het Sprengenpark een gedicht geschreven. Op deze manier wordt niet alleen een nieuw kunstwerk aan de Apeldoornse collectie toegevoegd, ook wordt literatuur verbonden met beeldende kunst. Lily van der Stokker is de twaalfde winnaar van de Wilhelminaring.

De ring voor Lily van der Stokker werd ontworpen en vervaardigd door Gésine Hackenberg. Zij liet zich inspireren door ‘een kopje thee’. In meest letterlijke zin door het kopje zelf. Het motief van de ring is geïnspireerd op het werk van Lily van der Stokker, evenals de zachtgele kleur. De losse elementen boorde ze uit het theekopje en verwerkte ze tot ring met bloemmotief. Hoewel de ring eigenstandig functioneert presenteert Hackenberg de ring en het kopje als ensemble.