Majda Vidakovic
NL - Majda Vidakovic (1990, RS) richt zich met haar werk op objecten en ruimtes waarin het verleden een belangrijke rol speelt. Restproducten en de sporen van wat de mens achterlaat is een blijvende fascinatie. In het begin van de coronapandemie merkte Vidakovic dat door thuiszitten veel mensen spullen weggooiden en nieuwe dingen bestelden. Voor haar symboliseerde dit de lockdownperiode: consumeren terwijl je gevangen zit in een 'doos'. Vidakovic heeft die dozen en het verpakkingsmateriaal verzameld en vervolgens omgevormd tot sculpturen. De gekozen objecten symboliseren het verleden dat door de kunstenaar wordt herontdekt en een tweede kans krijgt. Voor Vidakovic is er een direct verband met haar geboorteland Servië; een ‘overgebleven’ land in het voormalig Joegoslavië. Het land bestaat niet meer, maar leeft voort in herinneringen, monumenten, objecten en architectuur. Voor CODA Paper Art maakte Vidakovic grote totems van meer dan 100 kartonnen pulpcontainers. Het werk doet denken aan een ruïne of presentatie in een archeologisch museum. Met dit werk stelt Vidakovic de vraag of ze restanten weer aan elkaar kan lijmen en of deze nieuwbouw dan ook een nieuwe waarde krijgt.
ENG - Majda Vidakovic (b. Serbia, 1990) focuses on objects and spaces in which the past plays an important role, and has an enduring fascination with the traces and remains that people leave behind. At the beginning of the Covid pandemic, she noticed that many people threw things away and acquired new ones while confined to their homes. She saw this as emblematic of lockdown: consuming while imprisoned in a ‘box’. Vidakovic collected boxes and other packaging and turned it into sculptures. Her choice of objects symbolises the past, which she is rediscovering and giving a second chance. She sees a direct connection with her native Serbia, a country left over from the former Yugoslavia. The latter nation no longer exists, but lives on in memories, monuments, objects, and architecture. Vidakovic has made a series of large totems for CODA Paper Art, using more than a hundred cardboard pulp containers. The work is reminiscent of a ruin, or an archaeology museum display. It questions whether these remains can be glued back together, and whether this reconstruction gives them a new importance.